Rozdział 16

KAMILA :


Siedziałam z Lewandowską na korytarzu czekając z maleństwem na Roberta i Łukasza spóźniających sie juz 30 minut.
-On mnie kiedyś do grobu doprowadzi, zadzwonie do niego- denerwowała się Anna " No mogę wiedzieć jaśnie panie gdzie wy jesteście i za ile bedziecie ?.... ok no pa "
- Już są w drodze ?
- Tak za chwilę będą.
- Aniu, a kiedy twoja mama będzie ? 
- A w sobote i wszystkiego sie dowiemy - uśmiechnęłą sie
- Aha, dobrze
Wreszcie po nas przyjechali. Siedziałam w samochodzie na tylnim siedzeniu bo Robert powiedział że kategorycznie nie będzie siedział z tyłu.
Na zewnątrz byłam taka uśmiechnięta i w ogóle, ale w środku zalewałam sie  gorzkimi łzami. Ciocia tez nic nie wiedziała o adopcji. O mojej matce nie wiedział nic a nic, czy mnie kocha a jeśli mnie kocha to dlaczego mnie oddała ? na nic nie znam odpowiedzi. Nie wiem co robić. Jesteśmy w domu. Łukasz poszedł spać a ja siedziałam z kubkiem kakao i rozmyslałam. Może mnie kocha ?- kolejne niewyjaśnione pytanie. Już 1.28 ide spać.Obudziłam sie rano. Łukasza nie było obok mnie wstałam ubrałąm sie i zeszłam do kuchni. Gdy mnie zobaczył uśmiechnął się ciepło i powiedział cześć kochanie. Odzwzajemniłam gest, nalałam sobie kawy i usiadłam na przeciwko mojego ukochanego. Patrzył na mnie badawczym wzrokiem jakby chciał zajrzeć wgłab mej duszy. Za chwilę mam iść do Ani pomóc jej w przygotowaniach do przyjęcia. Zakomunikowałam Łukaszowi że wychodzę i powędrowałam do Ani :)




Ale nudnyyyyy, Boże flaki z olejem są ciekawsze niz to co napisałam wyżej.... -,-' Chciałam zakomunikowac że wszystkich rozdziałów jest 20 i epilog i wszystko jest już napisane :) Rozdziały jak będę mogła to będę publikowała codziennie :) 
Dziekuje za uwagę i zarazem chciałam polecic bloga 
http://limit-szczesliwych-dni-wyczerpany.blogspot.com/ 
oraz stronke na facebooku 
Co jak co ale polscy kibice są zajebiści " 



I foty :
sty
stylizacja Kamili ;D